En hoe is het met....

de patiënt? Nou, die schuifelt nog steeds van bed naar de bank en weer terug, maar de pijn is minder! Of dit nu komt door de verdovende drugs of door de rust, dat is nog niet duidelijk, maar fijn is het wel. Om niet alle spierkracht te verliezen maakt Martijn eenmaal per dag een wandelingetje. Naar de waterkant en weer terug... ongeveer 500 meter. Dat gaat redelijk. Nu voorzichtig opvoeren naar 2 x per dag....
In de tussentijd is de bank een favoriete plek, ook voor onze kleine Maya.

even knuffen...

nee, je mag niet bijten...