maandag 1 april 2013

Pasen en eindelijk een beetje zon

Vanmiddag in m'n eentje bij de kanoclub met m'n hondjes.
Prachtig weer, wel wat wind, een uitgelezen moment om Maya weer 's in de kano te zetten. Hok open, 2-persoons eruit gehaald; zit m'n landvast heel raar vastgeknoopt! Dus ik met m'n zere vingers de knopen eruit gehaald. Boot in het water en aan de landvast meegenomen langs de stijger om 'm even vast te leggen bij de boom. Ja hoor. Sta ik daar met een touwtje in m'n hand en waait de lege boot de oevenvijver op. Iets teveel knopen losgemaakt. Zucht.
M'n solo uit het hok gehaald, in de kano gesprongen en onder luide aanmoedigingen van de meiden (blaf, woef, waf en dan lekker hard) de op drift geraakte boot teruggehaald. Weer op de kant de solo uit het water en heel voorzichtig aan de graskant in de 2-persoons gestapt. Toula voor het juk gelegd en Maya verteld dat ze kon instappen. En dat deed ze zo netjes. Eerst even aan de landvast gelegen en een beetje gewiebeld en toen maar 's een paar peddelslagen gemaakt. Maya wilde eerst met haar pootjes overboord, maar dat mag dus niet. Na een paar waarschuwingen en veel 'Goed zo braaf!-koekjes' had ze het door en peddelde ik zielsgelukkig een rondje. Maya zat tegen me aan geleund (als ze kon spinnen had ze het gedaan) en Troel lag als altijd met d'r koppie op de houten rand. Mijn dag kan niet meer stuk.
(M'n handen dus wel; die staan nu weer dik in het vet.)