Het is best veel, twee begrafenissen in twee dagen. Maar ook inspirerend. Het waardevolle van rituelen bij een afscheid blijven me bij. Gisteren. De dierbare vriend die muziek speelde bij Ynske's kist, de dragers die haar naar haar rustplaats brachten ("ik zal ze nog even een stukkie laten lopen...") en dan, na de plechtigheid, de verhalen.
Vandaag. Een familiegebeurtenis. Mijn oom Joop, die vorige week besloot dat het genoeg was. Zijn kracht was op, hij wilde niet meer. Een dapper besluit aan het eind van zijn 84 jaar. Vandaag namen we van hem afscheid. Ik was geroerd en geïnspireerd door de liefdevolle wijze waarop Jan en Rita hun vader eer bewezen. Hun vader, hun held. Mét z'n Ajaxpasje in z'n binnenzak brachten zijn kinderen en kleinkinderen hem naar z'n laatste rustplaats. "You never walk alone" en dat was mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten