Na maanden van dokteren is er een diagnose gesteld. 'Mevrouw: u heeft een aandoening die niet weer weg zal gaan', aldus een montere reumatoloog in het AMC. De officiële naam is Artritis Psoriatica en wie er meer over wil weten kan dat vinden op deze website.
Het verklaart de oeverloze moeheid, de pijnlijke jeukplekken en de slopende pijn in m'n gewrichten. Het is een officiële ziekte. Zelf kan ik nog niet goed wennen aan het idee. Wat altijd vanzelfsprekend was, kán ineens niet meer. Kanovaren? Gaat echt niet. Ook kamperen met de tipi viel niet me; we zijn zelfs een week eerder van vakantie terug gekomen ... Nog nooit eerder gebeurd in de bijna 40 jaar dat Martijn en ik samen zijn.
Ik zit nu in het circuit van het Academisch Medisch Centrum: maandag naar de reumatoloog en woensdag naar de dermatoloog, tussendoor naar de fysiotherapeut om zoveel mogelijk de stijfheid eruit te krijgen.
Shit happens.
Ik neem het maar een beetje zoals het komt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten